Kolonia Bereźniaki powstała w XIX wieku, gdzie zamieszkały, przede wszystkim rodziny LASKOWSKICH, KURIATÓW i KONDRACKICH, a jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od młodego lasku brzozowego zwanego na Zasłuczu ,,bereźniakiem" lub ,,bereźnikiem". Zamieszkujące tam rodziny były ze sobą spokrewnione, dotyczyło to również innych pobliskich osiedli polskich. Mieszkańców tamtejszych można było zaliczyć przed wojną do średnio zamożnych, zajmujących się rolnictwem i hodowlą. Najbliższa szkoła, kościół, sklepy, młyn, olejarnia i rzemieślnicy (krawcy, szewcy) mieściły się w sąsiedniej Rudni Potaszni, jednak po większe zakupy i załatwienie spraw urzędowych w gminie, trzeba było jechać do Ludwipola oddalonego 16 km lub na jarmarki do Bereznego odległego o 12 km.
. | WYKAZ GOSPODARSTW - stan w około 1939 r., najdalej do 1945 r. (z tego roku podano wiek osób). | 1. | BIELAK | Piotr 1902, żona Teofila 1901 z d. Laskowska, dzieci: Jadwiga 1935 i Bogumiła 1938, Ryszard. | 2. | LASKOWSKI | Franciszek 1901, żona Sabina 1900 z d. Kuriata, dzieci: Leontyna 1922, Stefania 1927, Helena 1929, Mieczysław 1932. | 3. | KONDRACKI | Tomasz 1906 - s. Bartłomieja i Pauliny, sołtys w Bereźniakach, żona Marcelina z d. Kuriata 1906 (*Rudnia Potasznia) - c. Fabiana i Teofili z d. Kuriata, dzieci: Danuta 1926, Edward Paweł 1927, Emilia 1935. | 4. | KONDRACKA | Paulina 1875 z d. Kuriata, wdowa (śl.1899) po Bartłomieju - s. Antoniego (s.Grzegorza) i Karoliny z d. Targoni, dzieci: Tomasz (poz.3), Franciszek (poniżej). | | KONDRACKA | Franciszek 1908, żona Franciszka 1910, dzieci: Teresa 1937, Mieczysław 1940 i Halina 1940. | 5. | LASKOWSKI | Feliks 1897, żona Marcelina 1898, synowie Adam 1925 i Zygmunt 1927 (wywieziony do Niemiec na roboty w 1943 r. i ślad po nim zaginął). | 6. | LASKOWSKA | Cecylia 1905 (wdowa), córka Leontyna 1929. | 7. | MAKSYMOWICZ | Stanisław 1896, żona Marcelina 1900, dzieci: Franciszek lat 22 (zginął w czasie wojny w nieznanych okolicznościach, prawdopodobnie z rąk Ukraińców), Czesław lat 20 (wywieziony w 1943 r. na roboty do Niemiec - po wojnie zamieszkał w Łodzi), Janina lat 26. | 8. | LISIECKI | Karol 1895 - s. Mikołaja i Anieli z d. Targoni, żona (śl.1911) Feliksa 1895 z d. Lech, dorosłe dzieci: Jan, Stanisława (czy Stanisław?), Teofila, Tadeusz. Po wojnie zamieszkali w Sobótce. | 9. | KURIATA | Hieronim 1895, żona Kazimiera 1908 z d. Laskowska (siostra Franciszka z poz. 2), dzieci: Jan 1927, Genowefa 1929, Kazimierz 1937, Helena 1943. | 10. | KURIATA | Antoni 1899, żona Bronisława 1899, córki: Rozalia lat 25 (zmarła w Bereźniakach w czasie okupacji ), Janina lat 22. | 11. | KURIATA | Michał 1905, żona Rozalia 1907, syn Jan (o innych dzieciach brak danych). | 12. | KURIATA | Jakub 1900, żona Aniela 1905, dzieci: Leontyna lat 19, Tadeusz lat 17, Walenty lat 12 i Julian lat 10. | 13. | KURIATA | Stanisław, żona Michalina, dzieci: Jan (zginął w Niemczech), Roman, Rozalia, Władysława, Helena i Zofia (zmarła w dzieciństwie). Po wojnie w Szczecinie i okolicy, Władysława w USA. | 14. | RĘKACZ | IN. z rodziną. | 15. | KURIATA | Jan, żona IN., syn IN. | 16. | LECH | Adolf 1880 - s. Józefa i Agnieszki z d. Lech, I żona (śl.1899) Julia z d. Węgłowska, syn Stanisław (poniżej); II żona (śl.1906) Karolina z d. Marcinkowska; III żona (śl.1907) Antonina 1883 z d. Hanuszkiewicz / Januszkiewicz. | | LECH | Stanisław 10.05.1894 (?) - s. Adolfa i Julii z d. Węgłowska, ps. "Trocki", żona (śl.3.02.1924) Teofila 5.04.1895 (*Potasznia) z d. Michniewicz - c. Adama i Agnieszki z d. Pawłowska, dzieci: Kazimierz 1924, Julia 1927, Heronima 1929, Julian 1933, Bronisława 1935, Andrzej 1939. Po wojnie Babin k/Szczecina. | 17. | ZEJDA | IN. - rodzina ukraińska. Losy nieznane. | | Brak innych informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu. IN. - imię nieznane. |
| L.p. |   | Informacje |  | 1. | Tomasz Kuriata | [luty 2008] dot. poz. 8. Szukam kontaktu z osobami spokrewnionymi z Lisieckimi. | wujektomek(a)wp.pl | 2. | Ewa Raschke-Kuriata | [lipiec 2008] korekta i uzup. poz. 13 | em-rasch96.... ? | 3. | Elżbieta Pasławska | [kwiecień 2009] uzup. poz. 8. | elasleza(a)op.pl | 4. | Małgorzata | - c. Władysławy. [październik 2009] uzup. poz. 13 | malydiabelek5(a)yahoo.com | 5. | Elżbieta Lech | [maj 2011] uzup. poz. 16 | elalech52(a)o2.pl | 6. | Krzysztof Kołwzan | [kwiecień 2012] edycja poz. 3. | kolwzan(a)o2.pl |
Po dokonanych przez Ukraińców morderstwach i spaleniu w 1943 r. Rudni Potaszni, w Bereźniakach znalazło stamtąd schronienie wielu uciekinierów na zasadzie pokrewieństwa i udzielania sąsiedzkiej pomocy. Schroniło się tam również kilka rodzin ocalałych po ukraińskim napadzie w maju 1943 r. z pobliskiego futoru Księdzowe. Miedzy innymi w domu Franciszka Laskowskiego (poz. 2) zamieszkali z rodzinami uciekinierzy stamtąd: brat żony Franciszka - Sabiny - Adam Kuriata z żoną Franciszką, synem Józefem i córką Heleną (ich córki Leokadia i Zofia zostały zamordowane w Kościelnem) oraz wdowa po zamordowanym tam Franciszku Kuriacie (drugi brat Sabiny) - Maria z córką. Prawie we wszystkich domach mieściło się po kilka rodzin przybyłych z zewnątrz. Powstała w Bereźniakach samoobrona, wspierana przez polski oddział AK ,,Bomby"-,,Wujka" i partyzantkę radziecką, skutecznie odpierała i uprzedzała ukraińskie ataki i umożliwiła przetrwanie Polaków w tym rejonie również w sąsiednich osiedlach jak: Antolin, Peresieki, Alfredówka, Pererytka i inne aż do czasu zajęcia terenu Zasłucza przez wojska radzieckie na początku 1944 r. Najcięższe warunki do przetrwania miały miejsce w ciągu całego 1943 r. , a szczególnie w zimie 1943-1944 r. ze względu na ciągłe ukraińskie zagrożenie i pogarszające się warunki bytowe. Zagrożenie ze strony Ukraińców dla przebywających tam Polaków nie ustało też w ciągu 1944 r. mimo ustanowienia tam ponownie władzy radzieckiej i zorganizowania dla ochrony i walki z ukraińskimi bandami tzw. ,,istriebitielnych batalionów". Ocalała polska ludność z Zasłucza, skupiona w kilkunastu polskich osiedlach przetrwała w tych trudnych warunkach do lipca 1945 r., kiedy to nastąpiła ewakuacja wszystkich Polaków z Wołynia na zachód. Całe rodziny wraz ze swym dobytkiem były ładowane do wagonów kolejki wąskotorowej w Moczulance, Lewaczach, Koziarniku i innych miejscowościach i przewożone do Rokitna. Na trasie tej miały miejsce nawet jeszcze wtedy ukraińskie napady na jadące kolejką transporty, stąd też były one ochraniane przez oddziały radzieckie. W Rokitnie wszyscy byli rozmieszczani w wagonach towarowych kolei radzieckiej i transportowani na Ziemie Zachodnie Polski. Większość mieszkańców Zasłucza osiedliła się na Dolnym Śląsku, część jednak, jak to miało miejsce np. z rodzinami z Bereźniaków wymienionymi w poz. 13-16 - zamieszkała w województwie szczecińskim. Wykaz mieszkańców sporządził Mieczysław LASKOWSKI, były mieszkaniec kol. Bereźniaki (poz. 2) Warszawa grudzień 2000 r. Opracowanie: Cz. Piotrowski ,,Zasłucze ...", Warszawa 2002. Wersja komputerowa Zygmunt Sinicki., opieka nad stroną Andrzej Mielcarek. Uwaga: Znane są nam miejsca osiedlenia niektórych rodzin po wojnie.
|
