kolonia

CHOROMCE

gromada Prurwa, gmina Włodzimierzec, powiat Sarny, woj. wołyńskie


Opracowywane w okolicy:
Prurwa, Janówka, Włodzimierzec, Poroda, Wydymer, Dębówka,

A B C D E-F G H I J K L-Ł M N O P R S-Ś T U W Z-Ż


Kolonia Choromce powstała w II połowie XIX w., a jej założycielami była na pewno rodzina Jankiewiczów, która stanowiła do końca większość mieszkańców. Było to osiedle polskie, typowo rolnicze, otoczone lasami i mokradłami. W 1943 roku znajdowało się tu 18 zagród i ponad 100 mieszkańców. Łączność ze światem ułatwiała kolej wąskotorowa, łącząca z miasteczkiem Włodzimiercem i stacją kolei normalnotorowej w Antonówce.

WYKAZ GOSPODARSTW, stan z około 1939 r.

1.

JANKIEWICZJózef +6.07.1944 - s. Jana i Michaliny +1944 (zmarła w Niemczech), plutonowy, gajowy, wdowiec po Helenie z d. Żarczyńskiej, dzieci: Zygmunt, Ryszard, Irena, Kazimiera; mieszkała tu Józefa matka. Rodzina wywieziona do Niemiec na roboty, po wojnie w USA.

2.

JANKIEWICZFranciszek (1919-1984) - s. Elżbiety, jako podoficer rezerwy dowodził samoobroną w Choromcach, żona Genowefa z d. Jankiewicz, dzieci: Halina, Alicja. Mieszkali tu jeszcze: Franciszka matka oraz brat Lucjan z żoną Kazimierą z d. Maławska z Wydymera i małym dzieckiem i brat Władysław. Lucjan został zamordowany w Parośli 9.02.1943r., pochowany we Włodzimiercu, Rodzina wywieziona na roboty do Niemiec. Po wojnie w Strzegomiu, Władysław zamieszkał w Anglii.

3.

JANKIEWICZJózefa, wdowa, syn Jan - po napadzie UPA na Choromce sprowadził na odsiecz grupę Niemców z Włodzimierca.

4.

TOKARSKAApolonia, dzieci: Elżbieta, Tomasz (oboje poniżej), Jan (w poz. 13) i Stanisław (kawaler, z zawodu tkacz). Część rodziny wywieziona została na roboty do Niemiec. Po wojnie część rodziny osiadła w Strzegomiu.
TOKARSKAElżbieta, syn Mieczysław.

TOKARSKITomasz, żona Genowefa z d. Rudnicka, 3 córki IN.

5.

RUDNICKIJózef, żona Janina z d. Łabędzka z Prurwy, 3 córki IN.

RUDNICKIMikołaj - brat Józefa, żona Anna z d. Budniak z Janówki, dzieci: Tadeusz, Mieczysław, Władysława, Jagoda, Maria. Wywiezieni na Niemiec (Neustadt bei Coburg). Po wojnie: Chicago.

6.

JANKIEWICZBolesław - s. Franciszka, żona Antonina z d. Burzyńska z Grabiny; synowie Józef (pracował w leśnictwie, wywieziony z żoną dziećmi i teściami na Syberię w 1941 r.), i Jan (poniżej).

JANKIEWICZJan, żona Jadwiga z d. Żarczyńska z Grabiny; syn Bronisław.

7.

JANKIEWICZDominika - wdowa z córką Apolonią, Bracia Dominiki: kawalerowie Stanisław i Bolesław.

8.

JANKIEWICZAniela z d. Burzyńska z Grabiny; wdowa po Gabrielu, dzieci: Julia, Stanisława, Helena (Chorążyczewska) i Genowefa. Wywiezieni do Niemiec. Córka Janina (Kowalczyk) mieszkała w Lipnie.

9.

JANKIEWICZTomasz, żona Paulina, córki: Helena (m.Frydel z Włodzimierca), Józefa (m.Czesław); Julia i Maria.
10.JANKIEWICZFelicjan, żona, córka Anastazja - mąż Kazimierz i ich adaptowane dziecko.
11.JANKIEWICZMarcin (brat Dominiki - p.7), żona Bronisława; dzieci: Kazimierz (żonaty), Tadeusz, Stefania, Helena i Wanda. Wywiezieni do N.
12.OLEJNICZAKStanisław, żona Dominika z d. Jankiewicz (rodzina w poz.18), dzieci: Tadeusz, Wanda, Henryka i Czesława. Wywiezieni do Niemiec. Po wojnie w Jeleniej Górze.
13.TOKARSKIJan - s. Apolonii, żona Stanisława, dzieci: Jadwiga, Helena i Wanda. Do 1945 r. schronili się w Maniewiczach.
14.HOROSZKIEWICZHipolit, żona Anna i adaptowany syn Antoni.
15.CHORĄŻYCZEWSKIIN., żona, dzieci: Stanisław (ż.Helena z d. Jankiewicz), Franciszek, Henryk, Mieczysław, Stanisława. Wyw. do N. Po wojnie w Głuchołazach.
16.TUROWSKIMikołaj, żona, syn Józef z żoną i syn Tadeusz. Wyw. do N.
17.JANKIEWICZJan (brat Gabriela i Ferdynanda), przed wojną był w Wołkowysku, żona Marcelina z d. Burzyńska, liczna rodzina.
18.JANKIEWICZFerdynand, żona Waleria; dzieci: Janina i Szczepan

Brak więcej informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu.

Osoby zainteresowane miejscowością / udostępniające informacje:

FORMULARZ zgłoszenia rodziny i uzupełnienia danych

L.p.

Informacje

1.

Kacper Kalin (Rudnicki)[czerwiec 2008] W pierwszym domu od lasu mieszkał z zajęcia szewc. W okresie napadów ekstremistów ukraińskich wiosną 1943 r. dom został opustoszały i w takim zatrzymali się na noc uciekinierzy ze Stachówki (m.in. Aleksander Rudnicki wraz z jego rodziną oraz Zofia i Danuta Rudnickie) - Na podstawie piątej telefonicznej rozmowy w dn. 3.05.2005 r. ze zmarłą już Zofią Smyk z Jeleniej Góry - c. Cyliana i Onyszki Rudnickich ze Stachówki.kacper_11417(a)yahoo.com

2.

Henryk Kowalczyk[październik 2008] dopełnienie w poz. 8elaheniu(a)wp.pl

3.

Czesław Kamiński[marzec 2011] uzup. poz. 1czkamyk(a)op.pl

4.

Elzbieta Galazka[styczeń 2014] uzup. poz. 5. To wujostwo mojej mamy.kaymikeliz(a)gmail.com

W okresie zagrożenia ze strony ukraińskich nacjonalistów, szczególnie po wymordowaniu pobliskiej kolonii Parośla 9.02.1943 r., w Choromcach zorganizowano samoobronę, na czele której stanął kapral rezerwy Franciszek Jankiewicz. Zbudowano solidny schron, osiedle otoczono okopami i zasiekami, zorganizowano warty i system powiadamiania. Na kilkudziesięciu zdolnych do walki obrońców dysponowano tylko 10 sztukami broni palnej z niewielką ilością amunicji, reszta miała różnego rodzaju piki (szpikulce). Atak ukraiński nastąpił jednocześnie na wszystkie polskie osiedla w rejonie gminy Włodzimierzec i Antonówka w nocy z 30 na 31 lipca 1943 roku. Mieszkańcy zdołali ukryć się w schronie, zaś obrońcy odparli bohatersko trzy kolejne ataki na osiedle i schron. Trzeci atak poranny odparto ostatkiem sił, gdyż kończyła się amunicja. Z odsieczą zdążył jednak przybyć na czas oddział niemiecki, sprowadzony przez Jana Jankiewicza, któremu udało się wcześniej wyrwać z okrążenia. W południe 31 lipca 1943 r. mieszkańcy opuścili na zawsze swoje dopalające się osiedle i w kolumnie ubezpieczanej przez Niemców, dotarli do Włodzimierca. Stamtąd po kilku dniach wraz z licznie zgromadzonymi innymi uciekinierami, ocalałymi z napadów na okoliczne polskie osiedla, zostali przez Niemców odesłani na stację kolejową Rafałówka, a stamtąd wywiezieni, prawie wszyscy, na roboty do Niemiec. Po wojnie mieszkańcy kolonii Choromce rozproszyli się po świecie. Większość osiedliła się na ziemiach zachodnich Polski, w tym liczna grupa zamieszkała w Strzegomiu.


Źródło: dane o kol. Choromce zebrał i opracował Zygmunt Bukowski na podstawie relacji Genowefy Jankiewicz, byłej mieszkanki kol. Choromce, zamieszkałej w Strzegomiu oraz Władysława Żarczyńskiego pochodzącego z kol. Poroda, który był członkiem samoobrony w czasie napadu ukraińskiego na Choromce 30/31 lipca 1943 r. (Wrocław, 15.03.2000r.) Strona www powstała dzięki opracowaniu redakcyjno-technicznemu Czesława Piotrowskiego wykonanego 22.03.2000r. w Warszawie,

Data powstania strony: kwiecień 2007 r.,

ostatnia edycja:
styczeń
2014 r.