 | kolonia GÓRNA gmina Ludwipol, powiat Kostopol, woj. wołyńskie Opracowywane w okolicy: |
Kolonia Górna jako polska, powstała na przełomie XIX i XX w. na ziemi rozparcelowanego majątku na prawym brzegu rzeki Słucz między dużymi ukraińskimi wioskami: Hubków od zachodu, Bielczaki ze wschodu, Hurby od północy i Marenin od strony południowej. W 1943 r. kolonia liczyła ponad 30 zagród. Była tu szkoła - cztery klasy, nauczyciel (I.N.N) pochodzenia niemieckiego.
| WYKAZ GOSPODARSTW, stan w około 1939 r. | ||
1. | KORDA | Piotr +30.05.1943, kowal, żona Stanisława +30.05.1943; córki: Wanda +30.05.1943 i Irena +30.05.1943. |
2. | KORDA | IN. z rodziną. Syn Gracjan był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". |
3. | PERFIKOWSKI | Michał +1943 - s. Rocha (z guberni warszawskiej) i Katarzyny z d. Sopczak/Sobczak/Sobczyk, żona (śl.1918) Bronisława +1943 z d. Wilczyńska. Syn Kazimierz był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". Z rodzeństwa Michała to: Antoni (ż.Katarzyna Panewska, w Pasiekach), Stanisław (ż.Helena Jarczewska), Stefan (ż.Ewa Gostkiewicz), Władysław (ż.Antonina Olejniczak), |
4. | PERFIKOWSKI | Bronisław z rodziną; syn Michał był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". |
5. | ADAMCZYK | Antoni, legionista, żona +1943 (IN., prawdopodobnie Józefa Delong - admin), dzieci: m.in. Helena +1943 (zamordowana tuż przed swoim ślubem), Jadwiga, Tadeusz, Ludwika 15.10.1939 (i może jeszcze inne). Gospodarstwo było niedaleko szkoły. Tzw. "UPA" zamordowała Antoniemu żonę i dzieci oraz matkę - Helenę z synem IN., Ocalali: Jadwiga, Tadeusz oraz Antoni, który sam pochował swoich bliskich. Po wojnie w Kosakowie na Mazurach, gdzie Antoni wkrótce zmarł. |
6. | ŻYGADŁO | Paweł +1943, żona Stanisława +1943; córki Antonina +1943 i Kazimiera +1943. |
7. | ŻYGADŁO | IN. z rodziną IN.. |
8. | KORDA | IN. z rodziną; zginęła matka Stanisława +1943 i córka Agata +1943. |
9. | KORDA | IN. z rodzina; zginęły córki: Leokadia +1943 i Alfreda +1943. |
10. | KORDA | IN. z rodziną; zginęła żona Janina +1943. |
11. | ADAMOWICZ | Feliks +1943, żona Aniela, dzieci: Eugeniusz +1943, Irena 1942-1943 Aniela i Gracjan ocaleli. |
12. | ADAMOWICZ | Jan +1943, żona Antonina +1943. (a może mąż Ignacy i syn Kazimierz 1943?) |
13. | WOJDAT | Edward +1943, żona Wincentyna +1943; dzieci: Helena +1943 i Jadwiga +1943 i Edward +1943. Był jeszcze zmarły już syn Bronisław 1932-1941 i Paweł Piotr 1942 (los nieznany). |
14. | WOJDAT | Jan 1900, żona Sabina z d. Bagińska, dzieci: Piotr 1928, Roman 1932, Elżbieta 1938. |
15. | BOŁTUNIEWICZ | Bolesław +1943, żona Helena +1943, syn Wincenty 1942 (+1943?). |
16. | BOŻYCZKO | Józef z rodziną; zginęła matka Łucja +1943 i córka Emilia +1943. |
17. | BŁAŻEJCZYK | Paweł +1943, żona Bronisława +1943 |
18. | BŁAŻEJCZYK | IN., stolarz, żona IN z d. Nowosielecka z rodziną, zamordowano 2 dzieci IN. +1943 (może m.in. Ryszard Edward 1938). |
19. | NOWOSIELECKI | Paweł +1943; (może żona Petronela Łabęska?) ocalały syn Michał był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". |
20. | NOWOSIELECKI | Teofil +1943, żona Łucja +1943, dzieci: Dioniza 1939, Halina 1940 (zamordowane?) |
21. | KARASIEWICZ | IN., żona Janina +1943, córki: Katarzyna +1943 i Marianna +1943. |
22. | KARASIEWICZ | Edward 1906-1943 - s. Andrzeja (i Józefy z d. Dąbrowska? - admin.), żona Janina +1943, dzieci: Edward +1943 i Wacława 1940 +1943 oraz teściowa +1943, uratował się jedynie syn Ryszard. Po wojnie zamieszkał w pow. kołobrzeskim. |
23. | KALICIŃSKI | IN. z rodziną; syn Stefan był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". |
24. | KITOWSKI | Michał +1976 - s. Macieja i Nadziei z d. Mackiewicz, żona (śl.1918) Walentyna +1943 z d. Szymańska, dzieci: Wincenty 1919-1941, Mieczysław (był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka"), Wacław, Piotr (poz.25), Ludwika 1923-1943 (uratowała Jerzego, wsadzając go na drzewo w ogrodzie, sama zginęła od strzału w głowę), Kazimierz 1927-1943 (spalony żywcem wraz z mamą i młodszą siostrą Agatką oraz babcią), Jerzy, Agatka 1940-1943. Po wojnie w Myśliborzu woj. zachodniopomorskie. |
25. | KITOWSKI | Piotr - s. Michała i Walentyny. |
26. | KITOWSKI | Stefan +1943, żona Magdalena +1943 z d. Hajdamowicz, dzieci: Tadeusz +1943, Zofia +1943 i Stefan 1930. Magdalena została wkopana w ziemię do połowy i żywcem obdzierano z niej skórę. Stefan ocalał, zaopiekowała się nim ciotka, po ustatkowaniu się zamieszkał na Pomorzu. |
27. | KLEPUSZEWSKI | IN. z rodziną IN.; syn Jan był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". |
28. | BETKOWSKI | IN. z rodziną; syn Franciszek był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". |
29. | PIECZKA | IN. z rodziną; syn Józef był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka". |
30. | PIETERCZAK | Antoni, żona Rozalia z d. Majek, dzieci: Stanisław, Franciszek, Henryk 1931, Zofia 1928. Stanisław był w oddziale AK ,,Bomby-Wujka", zmarł (poległ?) w czasie wojny w nieznanym miejscu. |
| PIETERCZAK | Władysław, żona IN., syn Marian Jan 1942. V.n.: Piterczak. | |
31. | WOJDAT | Stanisław 1895-1943, żona Helena 1896-1943 z d. Kuriata z Rudni Pohoryłowskiej; dzieci Wincentyna 1924-1943, Regina 1929 (Falkowska), Henryk +1943. Regina przeżyła, pozostali zamordowani 3.07.1943 r., pochowani w polu – tam, gdzie zostali zabici. |
32. | KRUCZEK | Bazyli, żona Ewa z d. Wiśniewska, dzieci: Dominika 1911 (Pasikowska, poz.33), Feliks 1916 (poniżej). |
| KRUCZEK | Feliks, żona Zofia 1920 z d. Perfikowska - c. Szczepana i Ewy (p.34), dzieci: Dioniza Helena 1939-1939, Gracjan 1941. | |
33. | PASIKOWSKI | Władysław 1906 - s. Szczepana (s.Piotra i Franciszki z d. Perfikowska) i Franciszki 1873-1941 z d. Grabowska (Nowiny), żona (śl.1935) Dominika 1911 z d. Kruczek - c. Bazylego i Ewy z d. Wiśniewska, dzieci: Czesław Felicjan 1939, Danuta 1942. |
34. | PERFIKOWSKI | Szczepan/Stefan - s. Rocha i Katarzyny, żona (śl.1918) Ewa z d. Gostkiewicz, dzieci: Zofia (Kruczek, p.32), Franciszka, Kazimierz 1923 (był potem w oddziale AK ,,Bomby-Wujka"), Stanisława, Edward, Wacław. |
35. | HRYNIEWICZ | Stanisław, żona IN., córka Janina 1942. |
36. | UZDOWSKI | Stanisław, żona IN., syn Jerzy 1942. |
| Brak więcej informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu. Objaśnienie: rok w barwie niebieskiej - śmierć z rąk bandytów ukraińskich (tzw. upa). IN - imię nieznane. | ||
| |||||
L.p. |   | Informacje |  | ||
1. | Leszek Rześniowiecki | [marzec 2008] uzup. poz. 1, 4, 13, 14, 16, 18, 25, 26, dodano poz. 31 oraz informację o szkole. | lrzesniowiecki(a)gmail.com | ||
2. | Dariusz Wiśniewski | [kwiecień 2008] uzup. w poz. 5. Szukam zdjęć z tych okolic, jak również zdjęć na których jest Helena Adamczyk. Poszukujemy jakichkolwiek informacji o Adamczykach. Za jakąkolwiek pomoc z góry serdecznie dziękuję - wnuk pomordowanych. | derekrr(a)tiscali.co.uk | ||
3. | Ewa Szczepaniak | [lipiec 2008] uzup. poz. 11 | ewanr(a)o2.pl | ||
4. | Krystyna Gawlik | [październik 2008] korekta i uzup. poz. 24 - przekaz od tatusia Wacława Kitowskiego | k.gawlik(a)wp.pl | ||
5. | Agnieszka Nazarkiewicz | [grudzień 2008] uzup. poz. 30 na podst. relacji babci Zofii z domu Pieterczak | agusia888(a)wp.pl | ||
6. | Czesława Braksator | [maj 2009] uzup. poz. 22. Jestem córką Edwarda Karasiewicza | czeslawabraksator(a)neostrada.pl | ||
7. | Józef Gawlik | [lipiec 2009] korekta w poz. 25. Jestem zięciem córki Krystyny śp. Wacława Kitowskiego - brata Piotra | j.gawlik(a)wp.pl | ||
8. | Wanda Kijak | [sierpień 2009] uzup. poz. 31. Jestem córką Reginy Wojdat | wkijak(a)fota.pl | ||
9. | Kamil Kruczek | [maj 2010] poz. 32-33 | kamil270691(a)wp.pl | ||
10. | Andrzej Mielcarek | [od maja 2010] poz. 34-36 i uzup. poz. 3, 30 i 32 dzięki "Wykazom osób..." -opr. ks. W.W. Żurek. | Strony o Wołyniu | ||
11. | Joanna Neczajewska | [luty 2011] Relacja Reginy Falkowskiej ze strony www | enea(a)poczta.onet.pl | ||
12. | Elżbieta Wojtala | [marzec 2012] uzup. poz. 31 na podst. relacji Reginy Falkowskiej | www...zasluczanie... | ||
13. | Radek Baginski | [grudzień 2012] uzup. poz. 33. | dejeden.orlo(a)gmail.com | ||
14. | Wojciech Cendro | [kwiecień 2013] dot. poz. 31. Jestem synem Heleny - najstarszej córki Reginy Falkowskiej. | wojciechcendro(a)gmail.com | ||
15. | Magdalena Wielgosz | [lipiec 2013] uzup. poz. 26. | magdalenawielgosz(a)op.pl | ||
16. | Sławomir Adamczyk | [wrzesień 2014] uzup. poz. 5. | sasiadslawek(a)gmail.com | ||
17. | Dorota Hołda | [lipiec 2019] korekta i uzup. poz. 24. | dorotkah6dh21(a)gmail.com | ||
Dwie relacje. Która data właściwa?
30 maja 1943 r. ukraińskie bandy dokonały około godz. 18.00 napadu, okrążając kolonię ze wszystkich stron i odcinając dostęp do rzeki, której przeciwległy brzeg był obstawiony przez uzbrojonych w widły, noże i topory Ukraińców. Zaskoczeni mieszkańcy Górnej byli bestialsko i w perfidny sposób mordowani całymi rodzinami, przez uzbrojonych w ostre narzędzia i broń palną bandytów. Zamordowano wówczas 73 osoby, a kilkadziesiąt było rannych. Z odsieczą przybyła grupa Polaków z samoobrony z Huty Starej, oddalonej o 8 km, kiedy już w nocy dopalały się zabudowania kolonii. Zamordowanych pochowano we wspólnej mogile na miejscu zbrodni. Rannych zabrano do Huty Starej. Kolonia Górna przestała istnieć. Spośród ocalałych mieszkańców, którzy znaleźli schronienie w Hucie Starej i Moczulance, kilkunastu chłopaków dołączyło w sierpniu 1943 r. do oddziału AK ,,Bomby-Wujka".
26 czerwca 1943 r. późnym popołudniem Regina bawi się w ogrodzie za domem. Rodzice i rodzeństwo odpoczywają w domu po całotygodniowej pracy. Byli właścicielami niewielkiego gospodarstwa rolnego. Często przy pracy pomagali im znajomi z okolicznych ukraińskich wiosek. Regina mieszkała tutaj od urodzenia - tak, jak i jej rodzice. Zabawę przerwał odgłos strzału: słychać przestraszone krzyki ludzi. Dziewczynka nie wie co robić, a przerażona nie może się poruszyć. "Wszystkie podwórka były gęsto zapełnione banderowcami - bili, rąbali siekierami, nożami, mordowali w okrutny sposób" - wspomina. Nie pozostawili nikogo przy życiu. Słyszy głos swojego stryja, który krzyczy do niej, by uciekała. Regina dobiega do niego - nie mają jednak gdzie się skryć: banderowcy są już wszędzie. Uciekają w kierunku lasu, ale nagle tuż przed nimi pojawia się postać. Regina widzi lufę skierowaną w stronę stryja. Dziewczyna bez zastanowienia uskakuje w bok i chowa się w niewielkiej szczelinie między skałami. Słyszy huk: stryj pada. "Jeszcze chwilę jęczał z bólu, a potem skonał. Było to tuż koło mnie" - opowiada. Banderowcy szukali dziewczynki, ale bez skutku. Następnego dnia Regina wyszła z kryjówki i pobiegła do domu. Po drodze nie spotkała żywej duszy. "Pomordowani leżeli jak snopy na polu" - wspomina dziś. Wszystkie domy i budynki zostały całkowicie spalone. Szukała swojej rodziny, ale bez skutku: cała wieś została doszczętnie wybita. Uciekła na pole i przeczekała do wieczora. Wreszcie spotkała sąsiadów, którym jak i jej udało się schronić. Razem z nimi poszła w kierunku Starej Huty, gdzie stacjonował oddział samoobrony. Na miejscu dostała ubranie i jedzenie. Wraz z polskimi partyzantami wróciła do swojej rodzinnej wsi w poszukiwaniu ocalałych. Rodzice i brat zostali zamordowani i porzuceni na drodze. Siostra została żywcem spalona w stodole. Regina o losach swojej rodziny dowiedziała się od swojego sąsiada, który był naocznym świadkiem tych strasznych wydarzeń: podczas napadu banderowców jej rodzina schowała się w piwnicy. Ich dom zaczął jednak płonąć. Rodzice z dziećmi rzucili się do ucieczki w kierunku lasu. Nie udało im się skryć: na miejscu zostali zamordowani. Siostra wraz z sąsiadami zostaje zamknięta w stodole, po czym banderowcy podkładają ogień. Kilka polskich rodzin zostało spalonych żywcem. 14-letnia Regina przyłączyła się do polskich partyzantów. Później odnalazł ją wujek, z którym wyjechała na ziemie odzyskane. [ze strony www, przysłała Joanna Neczajewska]
Wykaz w poz. 1-29 i szkic wg opracowania Czesława Piotrowskiego na podstawie zebranych materiałów oraz informacji z Zasłucza. Powyższy wykaz nie jest pełny i oparty został na tym, co zapamiętali świadkowie tamtych dni. Warszawa, 15.10.1999 r. Opracowanie: Cz. Piotrowski ,,Zasłucze ...", Warszawa 2002. Wersja komputerowa Zygmunt Sinicki. Opieka nad stroną Andrzej Mielcarek .
Data powstania strony: marzec 2004 r., ostatnia edycja: lipiec 2019 r.
