wieś

KAMIENNA GÓRA

gmina Aleksandria, powiat Równe, woj. wołyńskie, parafia Aleksandria


Opracowywane w okolicy:
Lubomirka Stara, Lipniki, Lubomirsk, Trzy Kopce, Sołomka Średnia, Majdan Koźliński,

A B C D E-F G H I J K L-Ł M N O P R S-Ś T U W Z-Ż


Kamienna Góra była typową wioską ukraińską, gdzie na 118 zagród, tylko 17 należało do polskich rodzin.

Projekt WYKAZU GOSPODARSTW, stan w około 1939 r. (najdalej do kwietnia 1943 r.)

1.ORLIŃSKIJan - s. Celestyny Orlińskiej, żona (śl.1918) Faustyna z d. Łoś.
ŁOŚMaria - siostra Faustyny, Piotra, Leokadii, Józefy, Bronisława.
ŁOŚPiotr, żona Józefa z d. Bagińska, dzieci Anna 1935 (Stadnik), Jadwiga 1937 (Król), Władysława 1939 (Michalska).
2.SOCZYŃSKIIN., dzieci: Helena, Izydora, Józef.
3.ROZWADOWSKIHenryk z żoną. Bezdzietni.
4.DRZEWIECKIMarceli, żona Maryna (Ukrainka) oraz trzech synów. Marceli i synowie zostali zamordowani przez nacjonalistów ukraińskich w kwietniu 1943 r. Maryna ocalała.
5.PRZYŁUCKITeofil - s. Dominika i Antoniny z d. Leżańska, żona (śl.1903) Stanisława z d. Śniechowska, syn Stanisław z żoną Antoniną i synkiem Janem. Od 1941 r. zamieszkiwała tu bratowa Teofila - Petronela Przyłucka 1898 z dziećmi: Stanisława 1921, Mirosława 1936, Irena 1939, Piotr 1923, Ryszard 1930, Eugeniusz 1933. W maju 1943 r. cała rodzina, ratując życie, przedostała się do Równego, gdzie pozostała do końca wojny. Mąż Petroneli - Paweł Przyłucki - lat 55 został aresztowany przez NKWD i zesłany do łagru na Syberii, do Polski przyjechał w 1947 r. Syn Piotr działał w konspiracji, a od 1944 r. był w WP i został oficerem. V.n.: Przełucki, Przyłuski.
6.PROKOPOWICZFranciszek +07.1943, żona Aniela +07.1943, dzieci: Aleksander +07.1943, Albina, Wacław, Danuta, Leopold-Bolesław, Tadeusz i Jan 1941-7.03.2009. Rodzice z Aleksandrem zamordowani przez ukraińskich nacjonalistów w lipcu 1943 r. Pozostałe dzieci zbiegły do Aleksandrii, przetrwały dzięki pomocy krewnych (Anny Dola) i zakonnic prowadzących Dom Dziecka. Po wojnie na Dln. Śląsku.
7.PROKOPOWICZAdolf - s. Romana i Aleksandry z d. Jucewicz, żona (śl.1913) Helena z d. Kosarzycka +~1943, synowie: Czesław +1943, Symforian (po wojnie zginął w wojsku w wypadku z bronią) i Franciszek. Czesława, który ożenił się z Nadzieją (Ukrainką) i mieli córkę, zamordowali Ukraińcy. Matkę Helenę zastrzelił Niemiec.
8.PROKOPOWICZAntoni, żona Stanisława, synowie: Stefan i Józef, córka Antonina. Antoni i Stefan wcieleni do 2 AWP i brali udział w wojnie (Stefan po wojnie został oficerem, potem zwolnił się i jako osadnik wojskowy zamieszkał w Gryfinie). Po wojnie osiedli w Stepnicy woj. zachodniopomorskie, gdzie pomagali dzieciom Franciszka i Anieli.
9.DRZEWIECKIAntoni +04.1943 (służył dawniej w gwardii carskiej, w pułku Preobrażeńskim), żona Janina +04.1943, dzieci: Franciszek (wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec), Zofia (ciężko ranna, przeżyła) i Jadwiga (wywieziona z Franciszkiem). Po wojnie: w Olsztynie.
10.BŁAWATLucjan - s. Izydora i Pauliny z d. Drzewiecka, żona (śl.1899) Magdalena z d. Urbanowicz, synowie: Czesław, Izydor i Franciszek z żonami i dziećmi. Razem 10 osób.
11.CZERWIŃSKIJanusz z żoną i dzieckiem.
12.KOSSARZECKAHelena, syn Józef, córka Janina. Józef był w partyzantce sowieckiej i poległ.
13.CZERWIŃSKIAdolf 1906-1972, żona Anna 1902-1979 z d. Tuler, dzieci: Zygmunt 1926, Tadeusz 1927, Władysław 1929, bliźnięta Adam i Marian 1934, Mirosława 1937, Antonina 1938, Józef 1940, Roman 1941. Rodzina uciekając przed bandami ukraińskimi schowała się początkowo w kwietniu 1943 roku w Aleksandrii, a potem w Równem. Po wojnie osiedliła się w Horyszowie, a w 1948 roku przeniosła się już na stałe do Trzebiatowa nad Regą.
14.GALEWSKIJózef z żoną, córką i synem (losy nieznane).
15.DOLAMarian 1904 - s. Mateusza i Petroneli (w Równem), żona Anna 1909 z d. Bobowska - c. Rafała, dzieci: Tadeusz, Mieczysław, Edward, Maria (Mordalska) i Teresa (zmarła na Syberii mając 15 m-cy). Wywiezieni przez sowietów na Sybir. Marian dostał się do armii Andersa i przeszedł z Karpatczykami cały szlak bojowy z Tobrukiem włącznie. Anna z trudem przeżyła z dziećmi - ciężko pracując w tajdze. Po wojnie połączyli się i zamieszkali w Rogoźnicy na Dolnym Śląsku. (w tej pozycji w wykazie Cz. Piotrowskiego zostały wprowadzone informacje niezgodne z prawdą, mianowicie: "rodzina 6 osób. Podpisali listę folksdojczów (ich ojciec służył w czasie I wś w armii niemieckiej").
16.KOSSARZECKIStanisław, żona Janina, syn Jan, córka Jadwiga. Po wojnie osiedlili się w Bojanowie k/Poznania.
17.DRZEWIECKISoter, żona Helena, czworo dzieci, z tego troje +1943. Po wojnie zamieszkali koło Łodzi.

Brak więcej informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu. Objaśnienie: rok w barwie: niebieskiej - śmierć z rąk bandytów ukraińskich (w tym tzw. "upa").

Osoby zainteresowane miejscowością / udostępniające informacje:

FORMULARZ zgłoszenia rodziny i uzupełnienia danych

L.p.

Informacje

1.

Władysław Czerwiński[luty 2006] uzup. poz.13 przekazane przez Leszka Polikowskiego.karorka(a)poczta.onet.pl

2.

Małgorzata Rachwalska[lipiec 2008] sprostowanie w poz. 15, uzup. poz. 6. na podst. wspomnień Bolesława (Leopolda) i Albiny Prokopowicz, [marzec 2009] uzup. poz. 6 i 8 z relacji Albiny i Bolesława Prokopowiczów oraz Antoniny z d. Prokopowicz zamieszkałej w Stepnicy woj. zachodniopomorskie.rach(a)op.pl

3.

Mieczysław Mordalski[kwiecień 2010] uzup. poz.. 15.morkam(a)onet.pl

4.

Ewa Kramek[styczeń 2015] uzup. poz.. 1.ewa.kramek(a)op.pl

Polacy ostatecznie opuścili swoje rodzinne zagrody w maju 1943 r., uciekając do pobliskich miasteczek (okupacyjnych garnizonów), skąd w większości byli wywiezieni na przymusowe roboty do Niemiec. Część pozostała na Wołyniu do końca wojny (przeważnie w Równem). W Kamiennej Górze do maja 1943 r. z rąk Ukraińców śmierć poniosło 13 osób narodowości polskiej.


Wykaz mieszkańców opracował Piotr Przyłucki, mieszkaniec Kamiennej Góry w latach 1941-43. Strona powstała na podstawie opracowania redakcyjno-technicznego Czesława Piotrowskiego (Warszawa, XI 1998 r.). z lipca 2005 r.

Utworzenie strony: luty 2006, ostatnia edycja: styczeń 2016 r.