Kazimierka (Kazimirka) - wieś bez pól uprawnych, otoczona lasami. W r. 1629 kanclerz wielki litewski Albrecht Radziwiłł, założył miasteczko na gruntach wyprocesowanych od ks. Jabłonowskich i nazwał je Kazimir - na cześć św. Kazimierza (Kazimira) królewicza. Miasteczko zniszczyły wojny kozackie. W 1880 r. wieś miała 57 dymów, 390 mieszkańców. Cerkiew filialna drewniana wzniesiona w r. 1861, kosztem dziedzica Jana Rybczyńskiego. Kościół parafialny katolicki, p. w. św. Kazimierza, z muru, wzniesiony r. 1629 przez Albrechta ks. Radziwiłła i uposażony przez niego wsią Jabłonka (później rządowa). Parafia katolicka dekanatu równieńskiego (Diecezja Łucko-Żytomierska, a następnie w okresie II RP, Łucka). W 1880 r. cała parafia liczyła 993 dusz. Parafia posiadała cudowny obraz Matki Boskiej Kazimierzeckiej (zdj. obok), który był kopią obrazu w Ołyce, przywiezionego przez Radziwiłłów z Palestyny, robioną przez Antoniego Samołowca z Łucka. Kościół rozszerzono w roku 1770, a w końcu XIX w. odnowiono go i pomalowano. Jako miejsce odpustowe cieszyła się Kazimierka niegdyś taką sławą, że na odpusty ściągała tu polska ludność z całej Ukrainy i Wołynia. Największe odpusty, na które przybywało do 20.000 pielgrzymów odbywały się 15 sierpnia (Dzień Święta Matki Boskiej Zielnej) i 8 września. Na odpusty przybywali również prawosławni, chociaż za rosyjskich czasów zwalczało to duchowieństwo prawosławne i policja. W 1922 r. Kazimierkę zamieszkiwało ponad 1000 mieszkańców. Ostatnimi czasy we wsi mieszkali już prawie sami prawosławni. Ostatnią mszę odpustową odprawił ks. Mieczysław Brzozowski z Sarn.

Kościół parafialny w Kazimierce do 1943 r.

Obraz NMP w Kazimierce