Wieś bardzo uboga, liczyła ponad 5000 mieszańców, zajmując rozległy obszar ale głównie piasków, podmokłych łąk i błot. Tylko niecałe 20% ziemi nadawało się tu do uprawy. Właściwa osada górująca nad okolicą, rozbudowała się ulicówką na łęku wydmy z północnego zachodu na południowy wschód. Na najwyższym punkcie osiedla rozłożyła się w wieńcu prastarych dębów drewniana cerkiewka, dawniej kościółek unicki. Mieszkańcy to tu potomkowie szlachty zaściankowej i napływającego z południa żywiołu rusińskiego. Jednak wieloletni wpływ duchownych prawosławnych na prostych mieszkańców wioski zaowocował nienawiścią do katolików, a co za tym idzie, do wszystkiego co polskie. Projekt WYKAZU GOSPODARSTW, stan w około 1939 r. |
