Leonówka (niektórzy zapamiętali: NEONÓWKA) leżała na płaskim nisko położonym terenie. W południowej części Leonówki, wzdłuż głównej drogi przepływała mała i dosyć zabagniona rzeczka Zabara (przez miejscowych zwana Brudy), która była dopływem również niewielkiej rzeczki Zamczysko wpadającej do Horynia. Rzeczka ta była nieco oddalona od drogi, gdyż pomiędzy nią i drogą znajdowały się zabudowania z obejściami. W połowie wioski przecinała ją w poprzek droga z Tuczyna w kierunku na Niespodziankę i Kurdiankę. Przy tej drodze idącej na Tuczyn (na południe od rzeczki) , oraz drodze odchodzącej w bok na Amelin było kilkanaście zabudowań należących do Leonówki, które nazywano kolonią. Prawdopodobnie ta część Leonówki powstała już w XX w., część nawet po I WŚ, bo na wcześniejszych mapach nie jest uwidoczniona. Na północ i wschód od Leonówki w odległości ok. 6 km zaczynały się zwarte kompleksy leśne. Na zachód od Leonówki był dosyć duży Wierchowiecki Bór, ale były to raczej tereny bardziej bagienne niż leśne. Ziemie uprawne w Leonówce były słabej klasy i uprawy typu pszenica były prawie nie stosowane. Uprawiano głównie żyto, proso, jęczmień, owies, rzepak, len i ziemniaki. Czas założenia Leonówki nie jest znany, wiadomo, że istniała już przed 1820 rokiem. W końcowym okresie I wojny światowej i zamieszania rewolucyjnego w Rosji, jak również w okresie wojny polsko-sowieckiej przez Leonówkę przetaczały się hordy wygłodniałych bolszewików, mienszewików i innych band które rekwirowały wszelką żywność. Dlatego mieszkańcy musieli chować wszystko co nadawało się do jedzenia w różnych przemyślnych schowkach. Ich zabudowania były drobiazgowo przeszukiwane, dlatego często żywność chowano w polu. Zarekwirowanie posiadanej żywności groziło śmiercią głodową dla rodziny. Zabudowa Leonówki była dosyć zwarta i ciągnęła się po obu stronach głównej drogi (typowa wieś ulicówka). Było również kilka domów rozsianych wśród pól w pewnym oddaleniu od głównych zabudowań. Również kilkanaście domów należących do Leonówki było położonych na południe od rzeczki Zabara kierunku na Amelin. Wszystkie domy i zabudowania oprócz jednego były drewniane i kryte strzechą. W okresie międzywojennym wybudowano murowaną szkołę krytą blachą, w której znajdowały się dwie klasy lekcyjne i mieszkanie dla małżeństwa nauczycieli. Szkoła leżała przy głównej drodze na zachód od drogi Tuczyn – Niespodzianka. Przed wojną i w czasie okupacji radzieckiej nauczycielami było małżeństwo Zofia i Tomasz Sigda, a w roku szkolnym 42/43 małżeństwo Janina i Zbigniew Rolle. Według Status Animarum Parafii Tuczyn z 1863 roku były dwie Leonówki, Wielka i Mała, i leżały obok siebie. W Wielkiej Leonówce w 1863 roku mieszkało 17 rodzin i było to 108 osób. W Małej Leonówce mieszkało 4 rodziny i było to 22 osoby. Obie Leonówki musiały być połączone w pewnym momencie, bo w XX w. występuje już jedna Leonówka. 1921 roku Leonówka liczyła 62 zagrody i 373 mieszkańców, w tym 329 Polaków, 28 Ukraińców i 16 Niemców (wg. danych GUS z 1921r.). W 1943 roku było to już 69 zagród i ponad 500 mieszkańców, głównie Polaków. Ukraińców było 5 rodzin. Na kolonii Wierchowiecki Bór mieszkały 3 rodziny niemieckie, które wyjechały na wiosnę 1940r. do Niemiec. Nie było w Leonówce kościoła, czy choćby kaplicy, a mieszkańcy chodzili do Tuczyna do swojego kościoła parafialnego pod wezwaniem Świętej Trójcy i Świętego Michała Archanioła (obecnie mury kościoła są w ruinie). W 1937r. został postawiony w Leonówce i poświęcony przydrożny krzyż. W 1938r. lub na początku 1939r. (raczej chyba w 1938) z inicjatywy kierownika szkoły Tomasza Sigdy, sołtysa (IN) Misiewicza, Wiktora Urbanowicza i (IN) Bagińskiego został powołany Komitet Budowy Domu Ludowego w Leonówce. Ustalono że ci co mają las ofiarują po jednym dębie lub sośnie, zaś ci co nie mają lasu w czynie społecznym potną je na deski. Jedni i drudzy z podjętego zobowiązania wywiązali się. Zebrany materiał pocięty na deski ułożyli na łące koło szkoły, a raczej naprzeciwko niej gdzie Dom Ludowy miał powstać. W czasie szkolnych ferii do Leonówki przyjechała grupa studentów z Łucka, która w czynie społecznym wykonała fundament pod budowę Domu Ludowego. Na uroczystość wmurowania kamienia węgielnego został zaproszony gen. Kazimierz Sosnkowski, który był dowódcą Głównego Inspektoratu Sił Zbrojnych na Kresy Wschodnie. W swoim wystąpieniu mówił o zagrożeniu Polski ze strony Niemiec. Domu Ludowego w Leonówce nie zdołano jednak postawić, gdyż wybuchła wojna i całkowicie przekreśliła te plany. WYKAZ GOSPODARSTW, stan w około 1939 r. Lista zaczyna się od mieszkańców mieszkających od strony Żalanki i idzie w kierunku zachodnim, gdyż tak szła numeracja domów. 1. | BAGIŃSKI | Jan, żona Teresa +1943 - w zaawansowanej ciąży i ich sześcioro dzieci +1943 w tym Władysława, Ukraińcy zakłuli w stogu siana w którym się schowali. Uratowało się rodzeństwo nocujące w kryjówce w polu: Halina i Władysław. | 2. | PIOTROWSKI | Władysław +2.02.1942 (atak astmy), żona Marcelina z d. Bagińska, dzieci: Stanisława 1925, Mirosława 1930, Zofia 1932, Władysława 1934, Romualda 1936, Stefan 1938, Waldemar 1940. | 3. | BAGIŃSKI | Stanisław, żona Janina, 6 dzieci | 4. | DOMALEWSKI | IN., rodzina. | 5. | BABISZKIEWICZ | Antoni, żona IN., 5 dzieci | 6. | POLIKOWSKI | Adam 1897 - s. Tomasza i Anieli z d. Bagińska, żona IN. (Maria Kamińska?), 2 dzieci | 7. | BAGIŃSKI | Antoni, żona Anna, syn IN. | 8. | RESZCZYŃSKI | Antoni 1899, żona IN., 5 dzieci, m.in.: Anatol, Janina 1928, Ryszard. | 9. | PIOTROWSKI | Stanisław, żona Marynia, 4 dzieci. | 10. | FILICZKOWSKI | Kalasanty - s. Szymona i Marianny z d. Urbanowicz Fliliczkowska (wdowa po Kazimierzu, bracie Szymona), żona (śl.1919) Maria z d. Słowińska - c. Józefa i Heleny z d. Bogucka, dzieci: Piotr 1920-1943, Genowefa 1922, Bronisława 1924, Helena 1928, Władysława 1929, Stanisława 1930, Bogdan 1932, Józef 1932-1939 (zmarł). Po wojnie na Opolszczyźnie. Genowefa i Bronisława były na robotach przymusowych w Niemczech. Szymon miał brata Aleksandra (ż.Paulina Zarzycka, śl.1881, synowie: Hieronim, Feliks). | 11. | BAGIŃSKI | Antoni + brat + siostra (prawdopodobnie pan Piotrowski pomylił ich z tymi poniższymi Urbanowiczami) | 12. | URBANOWICZ | Helena 1865 z d. Reszczyńska z Urszulina - c. Piotra i Franciszki z d. Jasińska, wdowa po Józefie 1858 - s. Stanisława i Apolonii z d. Sewruk, synowie (kawalerowie): Grzegorz 1894-1943 i Antoni 1899, córka? IN - nie wiadomo czy z nimi mieszkała. | 13. | BRONOWICKI | Jan
- s. Waleriana i Heleny z d. Gęsiorowska, żona (śl.1918)
Konstancja z d. Kownacka, dzieci: Bolesław, Helena, Jadwiga oraz dwoje IN. | 14. | ŁUKOMSKI | Jan 3.02.1897-22.06.1980 - s. Dionizego i Ewy z d. Bagińska, żona Bronisława 23.04.1904-1992 z d. Bagińska - c. Anicentego i Anieli z d. Bagińska, dzieci: Piotr 16.12.1928, Zygmunt 18.08.1932-11.05.1992, Magdalena 10.06.1934, Czesław 23.11.1935, Roman 3.02.1944-8.05.2003. Po wojnie w Sulechowie, woj. lubuskie. Rodzeństwo Jana to Aleksander 1901. | 15. | URBANOWICZ | Michał - s. Józefa i Eufrozyny z d. Żarczyńska, żona (śl.1912) Weronika z d. Kopij, dzieci: Roman +1939 (poległ), Władysław, Antoni, Maria (Wąsowska, w Sobówce), Zofia, Bogdan 1924, Halina 1926, Mirosława 1929. | 16. | URBANOWICZ | Kajetan 1892, żona Zofia 1902 z d. Królikiewicz, dzieci: Leon 1926, Janina 1928, Wincenty 1930, Maria 1932, Romualda 1933, Zygmunt 1935, Stefan 1937, Jan 1942. | 17. | ROMANOWSKI | Bronisław, żona IN., 1 dziecko. | 18. | BAGIŃSKI | Aleksander, żona Antonina, córka IN. | 19. | BAGIŃSKA | Wiktoria z rodziną. | 20. | BAGIŃSKA | Anastazja 1900 z d. Królikiewicz - c. Antoniego i Michaliny, wdowa, syn Anastazy. Leonarda Łukomska była macochą Anastazji. | 21. | ŁOŚ | Felicjan, kawaler. Wynajmował pomieszczenie od Anastazji Bagińskiej, gdzie prowadził sklep. Po wojnie zamieszkał w Połczynie Zdroju, gdzie zmarł w 1954r. na zawał. | 22. | DOMALEWSKA | Gertruda z d. Urbanowicz, wdowa (śl.1897) po Stanisławie 1868 - s. Marcina i Doroty z d. Cekalewicz/Cykalewicz, synowie: Felicjan, Józef, Adam i córka Placyda +1995. | | DOMALEWSKI | Felicjan - s. Stanisława i Gertrudy, żona Genowefa z d. Łoś, dzieci: syn Bolesław. Po wojnie w Starkowie koło Kłodzka i w Polanicy Zdrój. | 23. | SIGDA | Tomasz, żona Zofia. 1 syn. Mieszkali w szkole do 1942r. potem w roku 1942/1943 nauczycielami było małżeństwo Janina i Zbigniew Role, którzy tu mieszkali. | 24. | BAGIŃSKI | Władysław, żona IN., 5 dzieci. | 25. | KOWNACKI | Hieronim 1899-1991 - s. Marcelego i Marii, żona Stanisława 1910-1991 z d.
Prokopowicz - c. Władysława i Honoraty z d. Urbanowicz, dzieci: Tadeusz 1928-1993, Kazimierz 1930-2005, Maria 1932 (obecnie w Międzyrzeczu
Wlkp., po m.Królak), Roman 1939-1990. Po wojnie zamieszkali w Strzelnikach, woj. opolskie. | 26. | URBANOWICZ | Wiktor 1900, żona Janina 1910 z d. Łoś, dzieci: Bożena 1934, Czesław, Irena, Krystyna. | 27. | URBANOWICZ | Andrzej, żona IN., 3 dzieci. Był on jakimś powinowatym rodziny Wiktora. | 28. | BAGIŃSKI | IN., mieszkali "za szkołą" czyli gdzieś na zachód od niej. | 29. | BIELIŃSKI | IN. mieszkali koło Bagińskich | 30. | BIELIŃSKI | IN., mieszkali "za szkołą" | 31. | MISIEWICZ | Antoni, żona IN. (Anna Wąsowska?), dzieci: Wiktoria 1928 (zamieszkała w Magnuszowicach), Mieczysław (ż.Zofia Urbanowicz - c. Michała, zamieszkali w Magnuszowicach) i Maria 1935. Mieszkali "za szkołą". | 32. | MISIEWICZ | Gracjan - s. Feliksa 1868 (s.Józefa i Domiceli z d. Kownacka) i Michaliny z d. Sawicka (c.Hipolita i Julii z Tresteńca), żona Stanisława 1910 z d. Boczkowska - c. Józefa i Pelagii z d. Chołodecka z Kudranki, dzieci tu ur.: Jadwiga, Irena, Alfreda, Wiesława. Mieszkali w Leonówce ("za szkołą") do czasu napaści Ukraińców i spaleniu wioski. Później rodzina została wywieziona do Niemiec na roboty przymusowe. Po wojnie Słowino k/Sławna woj. koszalińskie. | 33. | URBANOWICZ | Piotr - s. Karola 1876 i Anny z d. Łukomska, żona Aniela z d. Zarzycka, dzieci: Danuta [...] (pozostałe urodziły się poza Wołyniem). W 1943 po napaści bandy ukraińskiej i spaleniu Leonówki, Piotr z Anielą i Danutą zostali wywiezieni do Niemiec na przymusowe roboty. W Niemczech urodził się syn Ignacy. Zarówno Danusia jak i Ignacy zmarły w Niemczech. Małżeństwo w 1945 roku osiedliło się w Jenkowicach, powiat Oleśnica. Piotr miał 4 braci: Bolesława, Bronisława, Eliasza (po wojnie w Kanadzie w Hamilton) oraz Ezehela i siostrę przyrodnią Jadwigę. Dziadek Piotra - Eliasz (ż.Julia Sewruk) miał dwóch braci: Józefa i Kajetana. | 34. | URBANOWICZ | Stefan (jeżeli s.Kajetana to żona Józefa Kotowska, a jeżeli s.Józefa to żona Jadwiga Bagińska), wdowiec, dzieci: Czesław, Anastazja, Apolonia, Mieczysław. | 35. | ŁOŚ | IN., wdowa, syn Czesław (zob.niżej), córka IN. | | ŁOŚ | Czesław, żona Petronela, córka Danuta. Po wojnie w Starkowie i Polanicy Zdroju, w 1958 r. wyjechali do USA. | Kolonia (kilka domów na południe od rzeczki Zabary w kierunku na Tuczyn) | 36. | KURIATA | IN. | 37. | ŁOŚ | może: Antoni 1905-26.08.1944 (poległ w rejonie Góry Kalwarii) - s. Fabiana, żona Zofia z d. Gnitecka, dzieci: Bogusław, Archibald, Danuta. | 38. | BAGIŃSKI | ? Stanisław s. - Kazimierza i Urszuli z d. Bronowicka, żona (śl.1886) Scholastyka z d. Urbanowicz, syn Hieronim 1900-1901. (mieszkali w Leonówce, ale nie wiadomo w którym domu) | 39. | BAGIŃSKI | IN. | Ok. dziesięciu rodzin mieszkających na obrzeżach wioski, w tym: | 40. | PROKOPOWICZ | dzieci Aleksandra 1893-1931 (s.Władysława i Honoraty z d. Urbanowicz) i Dionizy 1900-1932 z d. Urbanowicz - c. Seweryna i Anieli z d. Kuczyńska: Bronisława 20.08.1920, Stanisław 1923, Kazimierz 22.08.1928. Mieli gospodarstwo na obrzeżach 1 km od Żalanki. Dzieci je przejęły w 1941r. bo było wydzierżawione po śmierci rodziców. | 41. | PROKOPOWICZ | Zygmunt 1903-1946 - s. Władysława 1861 (s.Tomasza i Joanny z d. Kopij) i Honoraty 1868 z d. Urbanowicz, żona IN z d. Urbanowicz - c. Seweryna, dzieci: Regina 1929-1946 i Mieczysław 1943. Rodzeństwo Zygmunta to: Piotr 1886, Stefan 1887, Józefa 1891, Aleksander, Władysława 1901, Paulina (po m. Bitner). | 42. | PAŚNIEWSKA | IN., żona Anna 1908, 4 dzieci, w tym Eugeniusz 1928-1943. | 43. | KOŚCIELNY | IN. | 44. | BEDNAREK | IN. | Nie wiadomo gdzie mieszkali w Leonówce. | 45. | KAMIŃSKI | Jan, żona IN., dzieci IN. | 46. | ŁÓJ | Franciszek, żona Jolanta z d. Bagińska, syn Jan 1933. Franciszek zabrany był na roboty do Niemiec, po wojnie: w Starkowie k/ Polanicy, a Jolanta z synem w Kłodzku. | 47. | RUDNICKI | IN., przynajmniej jeden syn Grzegorz +1943. Mogli nie mieszkać w Leonówce. | 48. | ŚWIERCZYŃSKI | Marian 1932-1943 - sierota (nie wiadomo z kim mieszkał, zginął podczas napadu Ukraińców). | 49. | URBANOWICZ | Ferdynand, żona Wiktoria z d. Majewska, synowie: Franciszek i Michał. | | URBANOWICZ | Michał 28.09.1895 (*Sieniawa), żona Zofia z d.? - c. Jana i Marii, dzieci; Ludwik, Janina, Helena 1928, Zdzisław 13.11.1930. | 50. | URBANOWICZ | Gracjan, żona Maria z rodziną, dzieci: Władysława, Halina. Siostra Gracjana - Wiktoria (po m.Likiewicz), mieszkała z rodziną w Białym Brzegu. | 51. | URBANOWICZ | Benigna z d. Misiewicz, wdowa (śl.1896) po Kazimierzu - s. Eliasza i Julii z d. Sewruk. | 52. | URBANOWICZ | Eljasz - (Wiktor Urbanowicz był jego stryjecznym bratem - umieszczony w pamiętniku Anieli - żony Seweryna). | 53. | URBANOWICZ | Wiktoria 1902 - c. Hipolita, synowie: Witold 1928 i Franciszek 1929. Wiktoria miała dzieci z Kazimierzem Wabiszczewiczem, który wyjechał w 1929r. do Argentyny, gdzie po jakimś czasie słuch po nim zaginął. Nie mieli ślubu. Nie wiadomo u kogo mieszkali. Ich potomkowie mieszkają koło Gryfina. | 54. | ŚNIECHOWSKI | Antoni - s. Fabiana i Wiktorii z d. Przełucka (w Śnieżkowie), żona (śl.1911) Waleria 1888 z d. Polikowska (z poz. 59), dzieci: Władysław 1919. | 55. | MISIEWICZ | Mikołaj 1900 - s. Łukasza i Ludwiki z d. Bagińska, sołtys wsi Leonówka, żona (śl.1925) Anna 1905 z d. Królikiewicz (zapewne c.Antoniego i Leonardy z d. Łukomska), dzieci: Witold, Romualda, Ludwika 1931, Danuta 1939, Zygmunt 1928-1943. | 56. | KRAUZE | Roman 1908-1944 - s. Karola i Cezaryny z d. Misiewicz, żona Wincentyna 1914-1980 z d. Urbanowicz, dzieci: Janusz 1935, Halina 1936, Genowefa 1938-1944, Lila 1940, Zofia 1943-1944. Po napaści banderowców i spaleniu Leonówki zostali wywiezieni do Niemiec. W lagrach w Kauschitz zmarł Roman i jego dwie córki: Genowefa i Zofia. Po wojnie w Opolu. | 57. | ORZECHOWSKI | Tomasz 1.01.1899-29.09.1971 - s. Feliksa i Michaliny z d. Chumicka, żona Anna 1.11.1902-26.07.1998 z d. Reszczyńska - c. Fulgentego i Urszuli z d. Tuczńska z Urszulina, dzieci: Stanisława 11.1928 (Żygadło), Irena 14.03.1934 (Stupnicka), Danuta 28.03.1935 (Michalska). Rodzina wywieziona na przymusowe roboty do Chemnitz. Po wojnie w Sieciejowie i Żarach woj. lubuskie. Tomasz miał brata o imieniu Zechil 1902-1903 (żył tylko pół roku). Rodzeństwo Feliksa (s.Józefa 1826-1900 i Anieli z d. Kownacka) to: Bazyli, Feliksa, Honorata i Weronika. | 58. | ORZECHOWSKI | Felicjan 1899 - s. Bazylego i Petroneli z d. Reszczyńska, żona Elżbieta 1908 z d. Majewska - c. Stanisława i Teofili z d. Bagińska, dzieci: Maria 1929, Hanna 1932. Po wojnie w powiecie tureckim gm. Dobra. | 59. | POLIKOWSKA | Aniela z d. Bagińska, wdowa po Tomaszu +1934 - s. Józefa i Marii z d. Łoś, dzieci: Zygmunt 1876, Stanisława 1881 (śl.1901, m.Franciszek Łoś - s. Adama i Emilii z d. Urbanowicz), Waleria 1888 (Śniechowska, w poz. 62), Adam (w poz. 6), Cezara, Karolina. | 60. | ZELISKO | Antoni 1905 - s. Adolfa i Kornelii z d. Wąsowska, żona Maria 1916 z d. Bagińska, dzieci: Zygmunt 1938, Józef 1939. Babcia Zofia 1880 Bagińska z d. Orzechowska. W 1943 wywiezieni na roboty przymusowe do Chemnitz. W 1945 osiedlili się w powiecie nowosolskim. Rodzeństwo Antoniego mieszkało w Sobówce. | 61. | MAJEWSKI | IN. | | | | Uzupełnienia mile widziane. Objaśnienie: rok w barwie: niebieskiej - śmierć z rąk bandytów ukraińskich (w tym tzw. "upa"). |
| L.p. | | Informacje | | 1. | Halina Frejusz | [luty 2005] dot. Krauze, Urbanowicz, Misiewicz, [listopad 2007] uzup. poz. 56. | halina_frejusz(a)poczta.onet.pl | 2. | Stanisław Marciniak | [2005] dot. Królikiewicz, Urbanowicz, [sierpień 2008] obszerny wstęp oraz mapka | stanmarc(a)sympatico.ca | 3. | Piotr | [2005] dot. Reszczyński | pr78(a)interia.pl | 4. | Leonard Urbanowicz | [kwiecień 2006] poz. 1-53. z opracowania Stanisława Marciniaka, po wojnie zamieszkałego w Kanadzie, a potomka Kajetana Urbanowicza. | (autor zmarł) | 5. | Lilianna Dziwik | [lipiec 2006] uzup. poz. 33. | lilianna(a)nrs.pl | 6. | Grzegorz Polikowski | [wrzesień 2006] poz. 59 | g.polik(a)wp.pl | 7. | Andrzej Domalewski | [grudzień 2006] poz. 22 - korekta położenia miejscowości. | ad_7(a)tlen.pl | 8. | Robert Mrozek | [wrzesień 2007]
uzup. poz. 32. | mkrobek(a)gmail.com | 9. | Magdalena Cwajna | [sierpień 2008] uzup. poz. 22. Jestem córką Aldony - najmłodszej córki Józefa i Haliny. Szukam informacji o rodzinie Adama Domalewskiego. | Madii(a)poczta.onet.pl | 10. | Stanisława Jurgiel | [luty 2009] uzup. poz. 14. | stasia115(a)poczta.pl | 11. | Roman Zelisko | [luty 2009] poz. 60 na podst. relacji Jana Zelisko. Uwaga do strony: błędna nazwa miejscowości Neonówka. | roman-ns(a)o2.pl | 12. | Halina Duczkowska | [marzec 2011] uzup. poz. 49. | reklama(a)duczkowska.pl | 13. | Renata Zapalska | [lipiec 2011] poz. 57. z pamiętnika Anny Orzechowskiej. | renata.zapa(a)yahoo.ca | 14. | Krzysztof Kołwzan | [marzec 2012] poz. 54, uzup. poz. 59. | kolwzan(a)o2.pl | 15. | Aleksandra Wrzos | wnuczka Mikołaja. [lipiec 2013] poz. 55. Szukam osób spokrewnionych z rodziną Misiewiczów. | alexandra1(a)op.pl | 16. | Adam Łój | [lipiec 2013] uzup. poz. 46. | adamloj(a)tlen.pl | 17. | Bartłomiej Filipek | [listopad 2014] korekta i uzup. poz. 10. | jfarmer1(a)wp.pl | 18. | Wanda Kmieć | [październik 2015] uzup. poz. 32. [styczeń 2016] uzup. poz. 55. | wsawicka140(a)interia.pl |
19. | Karolina Kuc | [listopad 2015] poz. 58. | karolina.kuc26(a)gmail.com |
20. | Jolanta Mączka-Sieja | z d. Kownacka,
wnuczka Hieronima. [marzec 2019] uzup. poz. 13 (dod.
uzup. Red.) i 25. z relacji Marii Królak z d. Kownackiej, córki Hieronima. | a_maczka(a)wp.pl |
W pierwszych dniach sierpnia 1943 roku 100 osobowa banda upowców napadła na wieś i wymordowała prawie wszystkich mieszkańców około 150 osób i spaliła całą wieś, oraz koczujących obok wsi mieszkańców Kudranki. Informacje źródłowe: Relacje Reszczyńskiego Jana, Bagińskiego Jana, Cybulska Genowefa, Reszczyńskiego Wacława Zbiory p. Siemaszków. Relacja Bagiński Franciszek Zbiory Józefa Marciniaka w Warszawie. Powiat Kostopol (cz. 4), Na Rubieży 1995 nr 2 (12) *Babiszkiewicz Antoni (nr.5) podczas pobytu na robotach w Helbingsdorf koło Freibergu za to że narzekał na ciągły głód został zamknięty w pustym baraku. Po kilku dniach, gdy rodzina uprosiła Niemców aby go wypuścić, znaleziono go w połowie zjedzonego przez szczury. | Materiał gromadzony od lutego 2005 r. Data powstania strony: kwiecień 2006 r., ostatnia edycja:
marzec 2019 r.
inne strony O KRESACH |
|