miasto OSTRÓG gmina miejska Ostróg, powiat Zdołbunów, woj. wołyńskie Opracowywane w okolicy: Grozów, Bielmaż, Oziery, Wielbowno, Chorów, Kamionka, Storonicze, Polany, Krzywin, Białotyń, A B C D E-F G H I J K L-Ł M N O P R S-Ś T U W Z-Ż

Stacja kolejowa o nazwie Ostróg Stacja, położona była koło Ożenina i stanowiła punkt przesiadkowy dla kierunku Zdołbunów-Ostróg Miasto. Dalszą drogę odbywano szosą.

Projekt WYKAZU GOSPODARSTW domowych, stan w około 1939 r. Domyślnie, jeżeli nie wpisano inaczej, wszyscy urodzeni są w tej miejscowości.

Osoby zainteresowane miejscowością / udostępniające informacje: FORMULARZ zgłoszenia rodziny i uzupełnienia danych
L.p.		Informacje
1.	ks. Witold Józef Kowalów	- proboszcz parafii. [2007] http://ostrog.blox.pl/html, [wrzesień 2008] poz. K1-K2 .Księża na Parafii. Źródło: O. Remigiusz Kranc, "W drodze z Ostroga na Kołymę" pod red. ks. Witolda Józefa Kowalowa i o. Józefa Mareckiego OFMCap., Biały Dunajec 1998. POSZUKUJĘ WSZELKICH INFORMACJI NT. TYCH KAPŁANÓW. [sierpień 2013] poz. 19, uzup. poz. 18 (źr.: AP Ostróg, Księga Chrztów 1920-1923, s.57, p.87.)	vykovaliv(a)gmail.com
2.	Krzysztof Dłużyński	[styczeń 2008] poz. 8.	kdluzynski(a)wp.pl
3.	Tomasz Wółkowski	[grudzień 2008] W Ostrogu znajdował się -"Zakład fotograficzny D. WAJNSZELBLIT" Ostróg, Pierackiego 22. Źródło: Pieczątka na odwrocie fotografii.	thw(a)op.pl
4.	Tadeusz Szczyglewski	[grudzień 2009] poz. 9	stadeusz78(a)interia.pl
5.	Regina Staszczyk	[luty 2010] poz. 10 i 11 na podst. dokumentów rodzinnych - urzędowych.	rstaszczyk(a)wp.pl
6.	Leszek J. Miller	[luty 2010] poz. 12.	yolanta(a)poczta.neostrada.pl
7.	Mirosław Algierski	[luty 2010] poz. 13 z relacji córki wymienionych - Anny Małmygi z d. Kalińska ze Świebodzina, uzup. w poz. 2, poz. 14 z relacji Mariana Różyckiego ze Świebodzina, poz. K3 ze wspomnień m.in. Czesława Różyckiego.	halgierska(a)gmail.com
8.	Andrzej Mielcarek	[październik 2010] poz. 15-16 z ogłoszenia w WDW w 1938r.	Strony o Wołyniu
9.	Czesław Kamiński	[lipiec 2012] poz. 17 (była też dopisana rodz.. Makowskich, ale jest już umieszczona w wykazie Boru)	czkamyk(a)op.pl
10.	Agnieszka Bąk-Smyrnów	[luty 2013] poz. (nazw. Puchalski i Szwed - dotyczą Ostróg Stacja)	bak67(a)poczta.onet.pl
11.	Bogusława Jarosławicka	z d. Keller, c. Jana i Jadwigi. [czerwiec 2013] poz. 18.	bjaroslawicka(a)tlen.pl
12.	Danuta Wojtowicz	z ksiąg archiwum par. Ostróg: [od październik 2013] poz. 20-24. [od marzec 2015] poz. 25-26.	wodanka(a)o2.pl

Pani Janina Kubicka, w 1945 r. mieszkanka Merzdorf, aktualnie Lubinicko wspominała: (w rozmowie z autorem strony) (...) Przyjechali do Ostroga jacyś delegaci, czy byli oni z Lublina, czy nie wiem skąd. A był u nas taki „horsowiet", takie coś jak urząd miasta - i tam były zapisy na wyjazd do Polski. Jeżeli ktoś nie chciał -to musiał przyjąć obywatelstwo rosyjskie. A jak już przyjął, to Ruskie mogli zrobić z nim co chcieli. Wywieźć lub coś innego. Twój tata przychodził do mojego i często mówił - Stryjek, co my zrobimy? Czy jedziemy? Mój często odpowiadał, co wszyscy to i my. My tutaj nie zostaniemy. Jak były te zapisy to ksiądz kapucyn o. Remigiusz Kranc w seminarium ogłaszał, że nasza Polska jest tutaj, nie można jej opuścić i wyjechać - nie wyjeżdżajcie! - nawoływał. Ale go później Rosjanie posadzili w więzieniu i wywieźli na Kołymę. Wszyscy się zapisywali.(...) Jechaliśmy na stację furmankami - bo stacja Ostróg była 12 km od miasta Ostróg w miejscowości Ożenin. Tam przyjechaliśmy i teraz - plac, przy torach - nazywało się to rampą. Delegaci kazali się tam rozładować. Myśmy tam stali chyba ze 4 tygodnie. Nic nie można było zrobić. Były małe dzieci, np. moi rodzice mieli krowę to mlekiem dzielili się z wami - bo była mała Ela. Ludzie dzielili się czym mogli i jak mogli. No i później - z rana chyba to było, bo padał deszcz, mieliśmy takie namioty zrobione z koców - to wszystko było namoczone, ktoś dał znać, że już wagony są, były to towarowe wagony. Było ich chyba około 70 - połowa tych wagonów to było dla ludzi, a druga polowa dla inwentarza. Nas w wagonie było chyba 5 rodzin. Byliśmy My (Algierski Bronisław), Wy (Algierski Paweł), Szczawińska, Kalinowscy i jeszcze ktoś, ale nie pamiętam. W wagonie było tłoczno. Mój ojciec pracował we młynie - to mieliśmy trochę mąki w workach. Pamiętam te worki w wagonie, spaliśmy na nich - było jak na kamieniach. Było to coś okropnego. Bo myśmy jechali - nie przesadzając około 2 tygodni. Był w wagonach inwentarz. Tam gdzie były krowy to pamiętam było bardzo ciasno - jak dwie krowy się położyły to inne musiały stać - nie było miejsca. Zapasów karmy nie było dużo. Nikt nie przypuszczał, że tak długo będziemy jechać. A było tak. Jak pociąg stanął, gdzieś się zatrzymał np. w polu, to wszyscy szybko starali się. Każdy co mógł, to zbierał, czy to trawę, czy jakieś inne. Każdy dokarmiał inwentarz. No i zaraz rozkładali jakieś cegły, jakiś garnek i już próbowali gotować. W wagonach nie było warunków na gotowanie. Była taka sytuacja zawsze, jak pociąg stał to ludzie się rozchodzili. Wychodzili z wagonów - ustalone było, jak pociąg będzie ruszał dalej to będą zawsze 3 gwizdki i po 10 min. pociąg będzie odjeżdżał. Jechaliśmy, stawaliśmy na stacjach, staliśmy po dobie, po dwie. Były przeważnie zajęte tory, albo zabierali lokomotywę. Np. w Poznaniu pociąg stał, nikt nie wiedział kiedy, jak i gdzie pojedziemy - nie wiadomo nic. Część pociągu odczepiono, odczepiono skład ze zwierzętami (z inwentarzem) i podczepiono do innego. Nie było w tym czasie delegatów (opiekunów rządowych tego pociągu). Byli gdzieś na dworcu - chyba „na piwie". Ludzie narobili hałasu, pobiegli do zawiadowcy. Był krzyk, bo w tamtych wagonach też byli ludzie z naszego transportu. Po tym alarmie, gdzieś po kilku godzinach powróciła ta część transportu, a był już za Wolsztynem. Przyjechaliśmy do Zbąszynka tam zatrzymaliśmy się na postój - wiem, że do Świebodzina przyjechaliśmy, może to był 30 czerwca 1945 r. ok., 9-10 z rana. I tam od strony pola - była taka duża rampa. I tam kazali się już wyładować - bo to koniec tej podróży. Na tej rampie - to też może tydzień albo i więcej byliśmy. To zaczęli ludzie sami chodzić po wsiach i domach, i szukać. Chodzili do Rusinowa, do innych wsi. Bo my nie byliśmy tutaj pierwsi - dużo było już pozajmowane.[...]

---

Apel Księdza o nadsyłanie fotografii dawnego Ostroga

Stowarzyszenie Rodzina 19 Pułku Ułanów Wołyńskich - (Historia Pułku)

Data powstania strony: kwiecień 2007 r., ostatnia edycja: sierpień 2016 r.

inne strony O KRESACH

.