 | wieś WIERZBOWIEC gromada Wierzbowiec, gmina Wyszogródek, powiat Krzemieniec, woj. wołyńskie Opracowywane w okolicy: |
Parafia była najpierw w Łanowcach, a od 1935 r. w Wyszogródku. Projekt WYKAZU GOSPODARSTW, stan z około 1939 r. | ||
1. | SOWIŃSKI | Władysław 25.03.1880-1963 (*Krzywanice, woj. łódzkie) - s. Nepomucena i Marii, żona (śl.1908) Matrona/Maria 1891-1980 (*Zarubińce) z d. Stebelska - c. Justyna i Paraskowii z d. Diduch, dzieci: (wszystkie ur. w Zarubińcach) Józefa 1909 (m.Rzeszowski, p.8), Bronisława 1911 (m.Krajewski, p.9), Rudolf 1914-1934 (zm. na gruźlicę), Honorata 1923 (m.Szostak, mieszka w Zabrzu). Władysław w latach 1906-1907 uciekł do Galicji (zabór austriacki) przed branką do rosyjskiego wojska na wojnę japońską. W 1929 r. do spółki z zięciem, Michałem Rzeszowskim kupił od Maśluka młyn w Wierzbowcu i tu zamieszkali. Młyn był w dole rzeki na prawym brzegu (idąc od Wyszogródka przy cerkwi skręcić w prawo i dojść na koniec wsi). W lipcu 1943 r. uciekli do Zarudeczka (w kierunku Zbaraża), gdzie ok. 2 tygodnie mieszkali w stodole. Po żniwach przenieśli się do Kretowiec do p. Sowów (a Rzeszowscy do p. Sroków) i tam spędzili ok. roku. Z końcem lata 1945 zamieszkali w Łubiance Górnej, a wiosną 1945 r. przenoszą się do Zbaraża. 1 stycznia 1946 r. z córką Honoratą i jej mężem wyruszają do nowej Polski i osiedlają się w Zabrzu. Przed Wierzbowcem był lasek, tam zbierały się bandy ukraińskie przed "akcjami". Idąc do Butynia (był to koniec czerwca 1943r.) Honorata widziała jak Niemcy przy drodze koło Wiśniowca rozstrzeliwali Żydów. |
2. | KANTELUK | T. - murarz. |
3. | KANTELUK | Franciszek, wdowiec po Magdalenie 1861-1937 z d. Kondzielska - c. Józefa i Teresy z d. Błaszczuk, szewc, dzieci: Jan, Stefan, Maria i Tekla. |
4. | MIDA | T. - stolarz. |
5. | BARWIŃSKI | Mikołaj - opał. |
6. | KRÓLIKOWSKI | Roman, żona Olga z d. Sztoń, dzieci: Helena i Izydora. |
7. | GRYCAN | Andrzej, żona Parasela, dzieci: Anna 1931, Józef 1933. |
8. | RZESZOWSKI | Michał 1907 (*Zarubińce), żona Józefa z d. Sowińska - c. Władysława i Matrony (poz.1.). Michał był zegarmistrzem i mechanikiem. Zdjęcie młyna zostało wykonane przez niego. Po wojnie w Opolu. |
9. | KRAJEWSKI | Stefan 2.09.1904 Młynowce - s. Lucjana i Serafiny z Omelańskich z Młynowiec, żona (śl.1939) Bronisława 8.05.1911 z d. Sowińska - c. Władysława i Matrony (poz.1). dzieci: Kazimiera 1941 i Eugeniusz 1942. Stefan był młynarzem i dzierżawił młyn od Władysława Sowińskiego. Bronisława prowadziła zakład krawiecki. Zimą 1942/43 przenieśli się do Butynia do rodziców Stefana. Wiosną 1943 r. wywiezieni na roboty do Niemiec (koło Hale). Po wojnie osiedlili się w Polanowie (woj.koszalińskie). Potem kilkakrotnie zmieniali miejsce zamieszkania. Są pochowani w Stargardzie Szczecińskim. Kilkakrotnie kontaktował się ze Stefanem Hałaburda z AK w celu zaopatrzenia w produkty zbożowe. |
10. | SZOSTAK | Piotr 1914 - służył w kawalerii, uprawiał woltyżerkę i jeździectwo sportowe, był kierowcą. Po wojnie w Zabrzu. |
11. | POŁOMSKI | Paweł |
12. | JASZCZYSZYN | Stanisław |
13. | BUSZYŃSKI | Stanisław ~1854-1939 (zm. na wiosnę) - s. Michała i Marcjanny z d. Idzikowska, I żona (śl.1879) Agata z d. Ramska, dzieci: Mikołaj 1880 (był carskim oficerem, zaginął podczas rewolucji w Taszkiencie), Józef (zmarł młodo), Faustyn 1888 (w Krzemieńcu), Anna 1892; II żona (śl.1892) Agata 1872 z d. Remont (Rymut), dzieci: Jan 1892, Piotr 1893 (w Musurowcach), Franciszek 1898, Maria 1900 (po m.Ramska, w latach 30-tych z mężem i 4 dzieci wyemigrowała do Argentyny), Antoni 1902, Władysław 1904, Michał 1908. Antoni, Jan i Michał zajmowali się rolnictwem, oprócz tego pracowali dorywczo w lesie i na tartaku. W czasie wojny rodzina Buszyńskich uciekła przed bandami UPA do Kretowiec k/ Zbaraża, a po wkroczeniu Armii Czerwonej Władysław, Michał i Antoni z synem Stanisławem wyjechali do Sum do organizującej się II Armii Polskiej. Walczyli na froncie do końca wojny. W maju 45r. rodziny Antoniego i Władysława (kobiety i dzieci) zostały wywiezione na Zachód do Łambinowic w woj. opolskim. Antoni w lipcu a Władysław we wrześniu 45r.zostali zdemobilizowani i wrócili do rodzin. Michał powrócił do Wierzbowca, gdyż miał tu żonę Ukrainkę i troje dzieci. Dopiero w 57r. przyjechał z rodziną do Polski i osiedlił się w Szadurczycach, woj. opolskie. |
14. | KUDRYK | Paweł, dzieci: Adela, Janina i Bolesław, po wojnie na Dolnym Śląsku. |
15. | KUDRYK | Antoni, żona Marta z d. Bus, dzieci: Helena 1935. |
16. | KUDRYK | Ludwik, żona Anna z d. Pawłusiak, dzieci: Ludwika 1937. |
| 17. | BARWIŃSKI | IN., żona IN, córka Nadia - Ukraińcy, miał kilkuosobowy zespół muzyczny, który grał na weselach. |
| 18. | POPŁAWSKI | Paweł, gajowy, żona Agata z d. Hańczaruk, dzieci: Aleksandra 1919 po m. Lewińska w Siniowcach, syn IN. |
19. | SIENKIEWICZ | IN, wdowa, miała kilkoro dzieci, ale pomarły i IN, panna w średnim wieku. |
20. | BAJŁO | Stefan, żona Aleksandra. |
21. | BERBEĆ | Aleksander 1913 - s. Franciszka i Wiktorii z d. Kudryk z Rzeszniówki, żona (śl.1935) Maria 1917 z d. Borowska - c. Anny; dzieci: Helena 1936. |
22. | BŁASZCZUK | Jan. |
23. | BUSZYŃSKI | Jan, żona Maria. |
24. | BUSZYŃSKI | Władysław, żona Józefa. |
25. | DIDYK | Maria, Katarzyna, Józefa i Antonina - córki Antoniego 1867-1936 (s.Jana i Jadwigi z d. Mazurkiewicz). |
26. | HARABURDA | Ignacy. |
27. | HARABURDA | synowie IN i Emilii 1860-1937 z d. Tyborowska - c. Jana i Teresy z d. Berlin: Ludwik, Wiktor i Daniel. |
28. | KAWCZYŃSKI | Apoloniusz, żona Elżbieta. |
29. | SOBKO | Paraskiewia, dzieci: Helena 1937. |
30. | WRÓBEL | Wiktor, leśniczy, żona Elżbieta Maria z d. Osadnik, dzieci: Hubert Antoni 1936. |
31. | PYKA | Władysław 1897, żona Maria z d. Koszty, córki: Maria, Tekla, Hanna. |
| Brak więcej informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu. | ||
| |||||
L.p. |   | Informacje |  | ||
1. | Danuta Wojtowicz | [styczeń 2006] poz. 1-5 oraz zdjęcie młyna w Wierzbowcu, [sierpień 2009] poz. 8-10, [wrzesień 2009] ZDJĘCIA przedwojenne, [październik 2009] poz. 11-12, uzup. poz. 5. z urzędowych dokumentów rodzinnych, [listopad 2010] Świadectwo metrykalne Stefana i Bronisławy Krajewskich. [październik 2012] poz. 14. z relacji Jewgienii Nowosad. Potomków tych osób proszę o kontakt. [kwiecień 2013] poz. 15-16, 20-30, uzup. poz. 3 i 14. z ksiąg parafialnych rz-k. poz. 17-19 z przekazów rodzinnych | wodanka(a)o2.pl | ||
2. | Dariusz.Krotewicz | [listopad 2006] poz. 6. | dkrotewicz(a)poczta.fm | ||
3. | Asia Czwarnog | [czerwiec 2007] poz. 7. | asiaczwarnog(a)wp.pl | ||
4. | Eugeniusz Jaworski | [lipiec 2009] korekta w poz. 1. Znam Pana Michała Rzeszowskiego i jego żonę. Był on w naszej organizacji Samoobrony - AK i naprawiał uzbrojenie w Kuźni Tomka Mazurkiewicza. Opowiadał jak uciekali z Wierzbowca do Zarudeczka, a później do Zbaraża. Po napadzie banderowców na Zarudeczek, gdzie żona jego przeżyła napad, przenieśli się do Zbaraża niedaleko stacji kolejowej. Prawdopodobnie mieli tam jeszcze rodziny. Ze Zbaraża przenieśli się do Kretowiec, gdzie zamieszkali do czasu opuszczenia naszych mieszkańców swych gospodarstw bo przysłali nam Łemków spod Przemyśla na nasze mieszkania i my musieliśmy chcąc nie chcąc wynosić się na stację do Zbaraża. Pan Michał osiedli się w Opolu przy ulicy Fabrycznej i tam u niego byłem i słuchałem jak opowiadał swe Wołyńskie Przeżycia. | eugeniusz.jaworski(a)o2.pl | ||
5. | Adela Osiecka | z d. Buszyńska. [lipiec 2012] poz. 13. | beataosiecka(a)o2.pl | ||
6. | Dorota Pakosch | wnuczka Władysława i Marii. [styczeń 2016] poz. 31. | dorota.pakosch(a)gmail.com | ||
Data powstania strony: październik 2006 r., ostatnia edycja: styczeń 2016 r.
