Funkcjonowały trzy nazwy miejscowości: ZABŁOĆCE, ZABŁOTCE, ZABOŁOTCE. Projekt WYKAZU GOSPODARSTW, stan w około 1939 r. | WIEŚ | 1. | SZEWCZYK | IN., żona Józefa z d. Sikora, dzieci: Władysław 1930, Leokadia 1931, Stefania 1939. | 2. | PIĄTEK | Antoni 1895-1943 - s. Franciszka i Katarzyny z d. Grabińska (II żona Franciszka to Agnieszka Grzelak, wdowa - I m. Andrzej Reszta?, II m. Ludwik? Walczak), żona Maria +1943 z d. Rybarczyk, dzieci: Janina 1921, Władysława 1924-1924, Kazimiera 1926-2002 i Aleksander 1928-1943. Rodzeństwo Antoniego to: Franciszka (Grzelak, w Gurowie), Józefa (Błaszczyk, w Wygrance), Józef i Franciszek (obaj w Wygrance). Janina przeżyła bo była na robotach w Niemczech, Kazimiera szczęśliwie uniknęła śmierci mimo że została postrzelona (kula przeszłą pod pachą, raniąc ją). | | WIECZOREK | Wacław - s. Marii z d. Rybarczyk, żona IN. +1943, dzieci IN.+1943, IN. +1943. Wacław uciekł, po wojnie mieszkał w Boninie pod Koszalinem. | 3. | KALINOWSKI | IN. - rodzina wymordowana | 4. | PUSZCZAŁOWSKI | IN. - rodzina wymordowana | 5. | SADOWSKI | IN. - rodzina wymordowana | 6. | HOŁODZION | Leon, banderowiec | 7. | POLISZCZUK | Mikołaj, banderowiec | 8. | SZAKUŁA | Mikołaj, banderowiec | 9. | OKIŃCZYC | Mikołaj, banderowiec (najgłówniejszy). | 10. | DUTKIEWICZ | IN., żona Maria 1896 z d. Sadłowska, córka Rozalia 1922 (m.Józef Sadowski). Po wojnie w Kańczudze. | 11. | SKRZYŃSKI | IN., córka Stanisława, po wojnie z matką w Kańczudze. | 12. | KALINOWSKI | Roman, po wojnie w Zgierzu. | . MAJĄTEK ZABŁOĆCE to własność Gurowskich. Składały się na niego, pałac, dwór, kościół, zabudowania gospodarskie, park. Pałac został dość poważnie zniszczony podczas I wojny, ocalało niewiele pomieszczeń: kilka pokoi, salon. Ostatni właściciele z rodziny Gurowskich to bracia Wincenty, Aleksander i Włodzimierz (zmarli w okresie międzywojennym). Ponieważ nie posiadali potomstwa, przekazali ok.1000 ha ziemi na rzecz polskich osadników. Pozostałą część – ok. 1000 ha wraz z pałacem zapisali w testamencie Zygmuntowi Makowskiemu. Niedaleko pałacu znajdował się kościół ufundowany w 1773 r. przez Michała Gurowskiego, zamknięty przez władze carskie w 1892 r. Parafia mieściła się wówczas w Litowieżu. Kosciół w Zabłoćcach odzyskano w 1920 r. Po przeciwnej stronie drogi zlokalizowana była plebania i 3-rodzinny budynek, w którym mieścił się posterunek policji. Sama wieś była położona trochę dalej. Ciągnęła się na długości ok. 1,5 km, po obu stronach drogi. Rodziny które mieszkały prawie naprzeciwko pałacu (M1-M2): | 1. | GÓRSKI | Bronisław, żona Jadwiga, dzieci: Zygmunt +1943, Wincenty +1943. | | 2. | SERWATOWSKI | Apolinary, żona Karolina, dzieci: Eufrozyna +1943, Eugeniusz +1943, Zofia +1943, Henryk +1943, Aleksandra +1943. | | Brak więcej informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu. Objaśnienia: rok w barwie niebieskiej - osoba zamordowana przez bandytów ukraińskich.. IN - imię nieznane. | | L.p. |   | Informacje |  | 1. | Joanna Gieroba | Na podstawie relacji babci i innych członków rodziny urodzonych w Zabłoćcach. [luty 2005] Opis majątku, wykaz rodz. w poz. 1-2. [grudzień 2012] korekta w opisie majątku, poz. M1-M2 oraz daty śmierci J. Łupkowskiego. | joannagieroba(a)interia.pl | 2. | Jolanta Cieślak | - c. Władysława. [sierpień 2010] poz. 1. Chciałabym uzyskać jak najwięcej danych dotyczących mego ojca. | jolciacieslak(a)wp.pl | 3. | Marian Grzelak | [październik 2010] poz. 2 z opowiadania Janiny Macudzińskiej z d. Piątek | grzelak.marian(a)op.pl | 4. | Beata Bożek | [lipiec 2012] poz. 10-12 | piotrbk(a)poczta.onet.pl |
Organista nazywał się Józef Lupkowski (a nie Ząbkowski jak podano w książce Siemaszków "Ludobójstwo.."). Został zamordowany w wyjątkowo okrutny sposób wraz z zarządcą majątku w marcu 1943 r.. Sprostowanie p. Ewy Siemaszko z dn. 24.04.2017: nazwisko organisty brzmi Łebkowski, a nie Ząbkowski - s. 838. Napad banderowców miał miejsce 11.07.1943 r. około godz. 9-tej. Zamęczono w okrutny sposób ks. proboszcza Józefa Aleksandrowicza, zamordowano jego służącą - staruszkę, około 30 osób służby folwarcznej oraz około 35 osób ze wsi. Ponowny atak "ostatecznie likwidujący" miał miejsce 17.09.1943 r. Do mordów zachęcał i prowadził do w nich tutejszy duchowny prawosławny - pop Teodor Kwaśnicki. (źródło, również dla poz. 3-9).
| Data powstania strony: luty 2005 r., ostatnia edycja: kwiecień 2017 r. 
|
|
